"...Âlem-i sekînet, mutlak dinginlikteki yeşil ve sonsuz bir ummân iken, Bir'in irâdesi onu cûş u hurûşa getirdi. Küllî İrâde, önce sözü yarattı. Söz ise yeşil ummânıâteş denizine dönüştürdü. Zîrâ aşkın tezâhürü olan söz, bizâtihi âteşti. Bir'in varlığa ve insanın özüne kattığı aşk, ona tekrar alevler hâlinde dönmekteydi. Bu ezelî serüvende insan, öteki yarısını arama gayretiyle sözleri âteşledi, âteşleri sözledi..."